Het Gele
Gevaar

Als treinreiziger word je op de proef gesteld. Je moet een ijzeren geduld
hebben, stalen zenuwen, het uithoudingsvermogen van een Keniaanse marathonloper
en niet bang zijn voor kleine ruimtes.
Waar zouden we zijn zonder de trein? Veilig in de auto of anders op tijd
op ons werk. Een paar incidenten van afgelopen week.
- Op 10 januari heeft de Nederlandse Spoorwegen een trein ontruimd op
station Voorburg. De trein was onderweg van Gouda naar Den Haag. Deze
raakte bij stops in Zoetermeer en Den Haag-Ypenburg zo overvol dat de
reizigers in ademnood raakten (Bron:
AD).
- Op zaterdag 13 januari ontspoort een trein net buiten het station
in Tilburg (Bron:
Omroep Brabant).
- Afgelopen zondag 14 januari breekt de intercity tussen Venlo en Den
Haag in tweeën (Bron:
AD). En ik maar denken dat ze met het gele gevaar de Chinezen bedoelden.
Over het Oosten gesproken… De Trans-Siberië Express rijdt van
Moskou naar Wladiwostok, een traject van een slordige 10.000 km door alle
jaargetijden heen. Deze trein is altijd op tijd. Ik heb ze daar ook nog
nooit gehoord over bladeren op de weg. En dan hebben we in Nederland nog
wel een gematigd zeeklimaat. Ik heb een nieuwe slogan voor de NS. "En
als de trein al rijdt, dan is hij zelden op tijd." Ondanks
de talloze vertragingen heeft de directie van de NS per 1 januari besloten
de prijzen te verhogen - al is het maar met 0,9% (Bron
NS). Je mag blij zijn, als je in de spits een zitplaats hebt. Ik stel
voor om 50% van je kaartje terug te krijgen, als je geen zitplaats hebt.
Je betaalt toch ook meer voor een kaartje eerste klas.
"Zelfs de verste reis begint met de eerste stap", zei een filosofische
Chinees. De eerste stap is om de NS te nationaliseren. En bij elke vertraging
kamervragen stellen. Als de overheid haar burgers respecteert, de files
en milieuvervuiling wil aanpakken, dan begint ze met de NS.
17 januari 2007
|